DOSKO'32 JO11-1JM - ZSC JO11-1JM

Me moesten al vroeg uit de veren en dat valt niet altijd mee voor de jongens en meiden van de belofte, nou ja vooral voor de ouders. 

 

Maar we stonden er, op tijd op het veld met onze trainer Lieke. Helaas was Martijn door persoonlijke omstandigheden niet van de partij. Marly droeg de aanvoerdersband en dat stond haar enorm goed. Om exact 10.00u de aftrap, eigenlijk moeten we ook niet mopperen 10.00u is best een schappelijke tijd. Gust kwam rechtstreeks, zijn zus had er al een wedstrijd opzitten in Bladel, het kan altijd erger. 

 

We moeten direct aan de bak. 1, 2, 3, 3-0, ja voor de tegenstander. Onze trainer zet ons tijdens de eerste rustpauze op scherp en dat helpt. Onze Juul weet met een prachtig schot de nul van de teller af te krijgen. De swingende keeper weet heel wat ballen eruit te houden. Hij mag de bal vanaf de rode lijn schieten, de rode lijn?? Ik zie hem denken en ook ik zie nergens een rode lijn. Ben ik dan kleurenblind. Ziet de trainer dingen die er niet zijn? Door de verwarring vliegt het vierde doelpunt voor Dosko '32 in ons net. Ah.. met wat uitleg wordt het mij en wellicht ook de keeper helder. Overal staan pionnen en tussen de rode pionnen is een denkbeeldige (dus iets wat je zelf in moet beelden) lijn van waar de keeper de bal het veld in mag spelen. Weer wat geleerd op de vroege ochtend. Met de flinke regenbui is het best lastig om zo'n lijn te zien en ook de goal van de tegenstander lijkt verdwenen. 

 

Jongens en meiden koppies omhoog we kunnen dit. Er tegenaan met zijn allen. Focus en na de bui lukt dat ook beter. Milan speelt de bal lekker door naar voren, Gust houdt ze goed uit het achterveld, Noam verdeeld het spel. Er wordt steeds meer over gespeeld en dat heeft uiteindelijk effect onze Cas maakt met een prachtige goal. 4-2. En nadat de bal zowat elke schoen van onze partij heeft aangeraakt, door het prachtige samenspel van de beloftes, gaat hij via de voet van Iris met een prachtige draai langs de keeper tussen de palen. Yes, 4-3. 

 

De koppies gaan omhoog en we krijgen weer hoop. Hoop doet leven. Maar ja, je moet ook geluk hebben op het veld. Senn schiet een voltreffer tegen de onderkant van de lat en helaas net niet over de lijn in de goal. Voor latje tik was dit een prachtig punt, in de wedstrijd helaas niet. Oeps de tegenpartij dacht dat ze er al waren maar weet met hard werken de 5-3 en de 6-3 te maken. Nadat de scheids zo lief is om de veters van onze Juul identiek te strikken weet Senn toch nog een mooi doelpunt te maken. 6-4 wordt de eindstand. Op naar volgende week om 9.30u uit tegen de Raven, dan proberen we het opnieuw en hopen we dat het geluk eindelijk eens aan onze zijde is.