𝗢𝗽 𝗮𝗳𝘀𝘁𝗮𝗻𝗱 𝗹𝗲𝗲𝗸 𝗵𝗲𝘁 𝗲𝗲𝗻 𝗴𝗲𝗹𝗶𝗸𝘁𝗲 𝗴𝗿𝗼𝗲𝗻𝗲 𝗺𝗮𝘁

Ja, je zal wel denken bij deze foto wat is dat nu belofte? Ja dat dachten wij ook. Na kilometers rijden door de landerijen van de Kempen kwamen we om half twaalf aan in Reusel. Ja Reusel, het einde van de wereld zeg maar. Daar mochten we vandaag spelen met ons mooie clubje van de belofte. 

Prachtig weer, niet te vroeg in de ochtend, dit wordt onze dag dachten we toen nog… maar toen… toen gebeurde het. Na een lange wandelroute over het sportpark was deze foto wat we zagen. We moesten spelen op een kunststof mat. Op afstand zag het er prachtig strak en gelikt uit, de nieuwe kunstmat van deze club. Van dichtbij waren het korrels met hier en daar een groen kunststof sprietje wat op gras moest lijken. En pas op he, de korrels komen omhoog en die kunnen zo in je ogen terecht komen. Oké even schakelen, het leek onze dag te worden maar dit zijn de jongens en meiden uit Westerhoven niet gewend, verandering doet wat met je. De warming up leek in slow motion te gaan, het veld vertraagt lijkt wel. Maar is dat zo? Nou ja we hebben een bal, we zijn allemaal van de partij, de weergoden zijn ons goed gezind dus we gaan het gewoon proberen. 

De mat zorgde voor afleiding en toen bleken ze hier ook nog een zeer officiële spelbegeleider te hebben, het leek wel een scheidsrechter. Oké, weer even schakelen. Wow, deze beste en vriendelijk man haalde een muntstuk uit zijn broekzak tevoorschijn. Wat ging er nu gebeuren? Mochten we nog allemaal iets halen in de kantine?? Nee, nee we mochten even loten voor de aftrap. Vet. Kop of munt.. En daar was de aftrap. We gingen in voor ons gevoel slow motion over het veld. Maar op zich ging het best aardig. We zetten onze eerste goal met een prachtig schot! 

Reusel was wakker geschud. Als ware professionals ontwaakten ze uit hun slaap. Ze vlogen over het veld, en leken geen last van ons slow motion gevoel te hebben. Ondanks dat onze inzet niet minder werd, ons swingende keepertje menig balletje wist te weren, was het dan ook Reusel die de volgende vier goals wist te maken. Potverdimme toch…. Waarom ging die bal er bij ons steeds niet in, was hun keeper zo goed en stond de wind net de verkeerde kant op wat voor ons nog meer weerstand op de bal opleverde… Er liepen nog wat jongens met ontblote bovenlijven voorbij, wat voor afleiding zorgde, of was dat enkel voor de moeders aan de zijlijn het geval. 

Maar knokken bleven ze, onze belofte. En ja hoor met een klein resultaat we mochten nog één goal maken, helaas maakte Reusel er ook nog één. Met 5-2 verloren tegen Reusel, alles zat ook tegen, behalve het weertje en het tijdstip waarop we speelden. Volgende keer beter jongens en meiden, aan jullie inzet heeft het niet gelegen dus met opgeheven hoofd weer lekker terug naar Westerhoven.